Μιας και μπήκε ο Φεβρουάριος, ο μήνας των ερωτευμένων, αποφάσισα να λάβω μέρος σε ένα Challenge. Αυτό είναι το challenge του Μήνα Αγάπης που έχει διοργανώσει το Blog Little Hope Flags και μπορείς να το βρεις εδώ . Οπότε θα σας μιλήσω μέσα από την καρδιά μου για ένα ερώτημα που μας απασχολεί όλους και αυτό είναι το "Τι είναι τελικά η αγάπη;".

  Αρχικά, θα ήθελα να βγάλω από την μέση κάποια πράγματα που πιστεύω σχετικά με την αγάπη. Θεωρώ πως υπάρχουν πολλές και ποικίλες μορφές αγάπης και εννοώ πέρα από τον διαχωρισμό της ερωτικής,φιλικής και οικογενειακής αγάπης. Πιστεύω πως σε κάθε τομέα μπορείς να αγαπήσεις πολλούς ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο. Για παράδειγμα, μπορείς να αγαπήσεις κάποιον σε βαθμό που θα έδινες ακόμη και τη ζωή σου για αυτόν, είναι εκείνοι οι άνθρωποι που βγάζουν στην επιφάνεια τη πιο βαθιά μορφή της αγάπης σου και θα μπορούσες ακόμη να μπεις και μπροστά σε σφαίρα για εκείνους. Απ' την άλλη μπορεί να αγαπάς κάποιον επειδή σου έμαθε πολλά μέσα στη ζωή,κάποιον άλλο γιατί μοιραστήκατε πολλές έντονες και όμορφες στιγμές,κάποιον άλλο γιατί έζησες μαζί του πρωτόγνωρες εμπειρίες και ούτω καθ' εξής. Για αυτό πλέον έχω σταματήσει να πιστεύω πως υπάρχει μόνο μία και μοναδική αγάπη στη ζωή μας. Σίγουρα υπάρχει η μεγαλύτερη ή και η διαφορετική αλλά όχι η μόνη.

  Μέσα από πολύ σκέψη,διάφορες συζητήσεις αλλά και διάβασμα έχω καταλήξει πως η αγάπη όπως και ευτυχία είναι μικρές στιγμές. Είναι μικρά πράγματα που κάνουμε στη καθημερινότητα μας και δεν τα καταλαβαίνουμε καν. Ένα αυστηρό μάλωμα που κάναμε στη μαμά γιατί πάλι έφαγε γλυκό ενώ ξέρει πως έχει διαβήτη, τα χιλιάδες μικρά πειράγματα που κάνουμε στον μεγάλο αδερφό μας έτσι για να του σπάσουμε τα νεύρα αλλά αυτός κάνει υπομονή, ένα ηλίθιο μήνυμα που στείλαμε στη κολλητή παρ' όλο που ξέρουμε πως θα απαντήσει σε καμιά βδομάδα γιατί έχει τρεξίματα, ένα βαρετό τηλεφώνημα με τον σύντροφο σου, που παρ'όλο που λέτε τα ίδια και τα ίδια δεν σε νοιάζει γιατί λατρεύεις να τον ακούς να σου μιλάει πάλι για το video game που έχει φάει κόλλημα. Όλα αυτά είναι μόνο ελάχιστα από τα μικρά πράγματα που κάνουμε κάθε ημέρα και εκδηλώνουν την αγάπη μας προς τον απέναντι μας.

  Την αγάπη που δίνεις την καταλαβαίνεις, την αισθάνεσαι είναι πιο εύκολο να ξέρεις πότε αγαπάς παρά πότε σε αγαπούν. Αυτό είναι το μόνο πρόβλημα της αγάπης και αυτό μας φέρνει πολλές φορές σε ρήξη. Κακά τα ψέματα δεν εκφράζουμε όλοι την αγάπη με τον ίδιο τρόπο οπότε δύσκολα καταλαβαίνουμε την αγάπη κάποιου και ο άλλος την δική μας. Η μοναδική λύση για αυτό το πρόβλημα είναι υπομονή και η κατανόηση γιατί χρειάζεται αρκετός χρόνος για να μάθεις τους τρόπους έκφρασης ενός άλλου ατόμου. Εδώ με το ζόρι έχεις αναγνωρίσει τους δικούς σου.

  Η αγάπη εκτός των στιγμών είναι και συνδυασμός πραγμάτων. Συνήθως λέμε σε κάποιον "Σε αγαπάω" για να μην αρχίσουμε να αραδιάζουμε λέξεις και λέξεις για το τι νιώθουμε. Αν με ρώταγες τι πιστεύω εγώ πώς εμπεριέχει η φράση "Σε αγαπάω" θα έλεγα τα εξής:

1. Σε σέβομαι
2. Σε καταλαβαίνω
3. Σε νοιάζομαι
4. Σε εμπιστεύομαι
5. Σε θέλω για αυτό που είσαι
6. Δέχομαι τα ελαττώματα σου
7. Θέλω να είμαι δίπλα σου σε εύκολα και σε δύσκολα
8. Μαζί σου νιώθω ασφάλεια
9. Για εσένα προσπερνάω όλα τα εμπόδια
10. Για εσένα θα κάνω όσες υπερβάσεις και υποχωρήσεις χρειαστεί

  Αυτά είναι τα πρώτα και πιο βασικά πράγματα που μου έρχονται στο μυαλό όταν ακούω τη φράση "Σε αγαπώ" αλλά πιστεύω πως υπάρχουν και πολλά περισσότερα. Κάπως έτσι θα ήθελα και εγώ να τελειώσω αυτή την ανάρτηση καθώς δεν έχω κάτι άλλο να σου πω για την αγάπη αυτή τη στιγμή. Πάντως ένα πράγμα είναι σίγουρο, πως όσο μεγαλώνουμε καταλαβαίνουμε περισσότερα και για την ζωή αλλά και για την αγάπη.

   Το σημερινό άρθρο δεν νομίζω πως θα ξεπεράσει τη μια παράγραφο καθώς δεν έχω και πολλά να σχολιάσω. Σίγουρα όμως έχω μόνο καλά λόγια να πω. Όπως προανέφερα η μάσκα έρχεται με δύο μικρά πανάκια ποτισμένα με το υγρό της μάσκας με κύρια συστατικά  χυμό πορτοκαλιού και και υαλουρονικό οξύ. Στόχος της είναι να ξεκουράσει τα μάτια, τις σακούλες , η όπως λέμε το πρήξιμο, και να δημιουργήσει το εφέ "παγώματος" κάτω από τα μάτια περίπου -4°C . 

  Με το που τοποθετήσεις τα δύο patches κάτω από τα μάτια θα νιώσεις μια απίστευτη δροσιά και ανακούφιση. Ειδικά αν τα μάτια σου κουράζονται λόγο μυωπίας, πολλών ωρών μπροστά σε οθόνες ή ακόμη και τα δύο όπως εμένα 😂 . Μετά από τα 15 λεπτά που πρέπει να το αφήσεις να δράσει, εγώ το άφησα και λίγο παραπάνω να πω την αλήθεια, βλέπεις μια κάποια διαφορά. Σίγουρα βοηθάει στο πριξιμο των ματιών αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά. Στους μαύρους κύκλους δεν είδα κάποια διαφορά αλλά αυτό είναι απόλυτα λογικό γιατί με μια χρήση δεν μπορείς να δεις τέτοια αποτελέσματα. Σίγουρα θα τη ξαναπάρω κάποια στιγμή. Επίσης φαντάζομαι πως θα δουλεύει απίστευτα πριν από το μακιγιάζ.

Εσύ την έχεις δοκιμάσει; 

  Στη αρχή πολλές οι απορίες, άκουγα συνέχεια την έκφραση journaling και αναρωτιόμουν τι ήταν. Έψαχνα βίντεο, άρθρα, λίγο από εδώ και λίγο από εκεί. Όταν έμαθα και κατάλαβα τι είναι είπα "Ααα εντάξει οκευυ". Όμως όταν αποφάσισα να το εντάξω στη ζωή μου κατάλαβα τα πάντα. 

  Όταν ξεκίνησα να κάνω journaling μου ήταν κάτι δύσκολο, πολύ ζόρικο για την ακρίβεια. Δεν ήξερα τι πρέπει να γράψω σε αυτό το λευκό τετράδιο ή πως πρέπει να το γράψω. Τη στιγμή που ξεκινάς κάτι καινούργιο, οτιδήποτε και αν είναι αυτό, πάντα σε τρομάζει κυρίως γιατί δεν ξέρεις αν στο τέλος θα σε ωφελήσει ή όχι. Αυτό κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα. Όπως καταλαβαίνεις ξεκίνησα με βοήθεια από το internet, όπως οι περισσότεροι πιστεύω. Κάπως έτσι κατέληξα να αρχίσω το journaling με μικρές ερωτήσεις και υποερωτήσεις, οι οποίες με βοηθούσαν να καταγράψω πιο εύκολα τις σκέψεις μου. Σιγά σιγά άφησα τις "έτοιμες ερωτήσεις" και δημιούργησα τις δικές μου. 

  Ξεκίνησα να κάνω μικρές σημειώσεις σκέψεων,  αρνητικές, θετικες, προβληματισμούς, εμπόδια και μετά να βγάζω τα συμπεράσματα μου, όπως αυτό που κάναμε στο #7daysjournalingchallenge  . Πλέον όμως έχω ξεπεράσει αυτό το στάδιο. Τώρα απλά μου αρκεί να παίρνω το τετράδιο μου με το αγαπημένο μου στιλό και να αραδιάζω εκεί πάνω σε μικρά είτε σε μεγάλα μακροσκελή κείμενα όλα αυτά που βουΐζουν στο κεφάλι μου και με ενοχλούν ακριβώς με τη ροή που μου έρχονται και ας μην βγάζει κανένα νόημα όταν θα τα διαβάσει κάποιος τρίτος. Άλλωστε η ουσία να απελευθερωθείς εσύ και μόνο εσύ.  

 Τώρα μπορεί να αναρωτηθείς σε τι με βοήθησε εν τέλη και το αγάπησα και συνεχίζω να το κάνω. Το journaling με βοηθάει να ηρεμώ το πνεύμα μου, με χαλαρώνει. Με κάνει να μειώνω το άγχος γιατί συνειδητοποιώ πως πολλά από αυτά δεν μπορώ να τα ελέγξω και δεν είναι στο χέρι μου, οπότε εν τέλη το άγχος αυτό καταλήγει να είναι τζάμπα. Ταυτόχρονα όμως με έχει βοηθήσει πολύ να ελέγχω τον εαυτό μου στο τι είναι σημαντικό για να το αφήσω να με επιρεάσει και τι όχι. Κάπως έτσι μαθαίνω περισσότερο πράγματα για τον εαυτό μου με αποτέλεσμα να τον αγαπώ κάθε φορά και ένα τσακ παραπάνω. 

Εσύ κάνεις journaling? 

Αν ναι πως σε έχει βοηθήσει; 

  Η σειρά με ρόδι της εταιρείας απευθύνεται σε νεανικές λιπαρές επιδερμίδες με ατέλειες. Η σειρά περιέχει: 

  Όπως κάθε τονοτικη λοσιόν τη χρησιμοποιούσα αμέσως μετά τον καθαρισμό του προσώπου. Αυτό γιατί όλα τα προϊόντα αυτής της κατηγορίας επαναφέρουν την υγρασία που έχασε το πρόσωπο από τα δυνατά καθαριστικά που δρουν έντονα πάνω στο δέρμα. Ταυτόχρονα όμως τα εκχυλίσματα ροδιού και αμαμελίδας που περιέχει, τα οποία είναι πλούσια σε στυπτικές ταννίνες, έχουν τη τάση να συσφίγγουν τους πόρους και να ελαττώνουν την έκρηξη στίγματος. Αυτό καθιστά το προϊόν ιδανικό για μεικτές/λιπαρές επιδερμίδες με μεγάλους πόρους. 

    Μου προσέφερε ακριβώς ότι χρειαζόταν το δέρμα μου τη συγκεκριμένη περίοδο. Για αυτό και πλέον ανήκει στις ΤΟΠ επιλογές μου. Σίγουρα κάποια στιγμή θα δοκιμάσω ολόκληρη τη σειρά για τα μέγιστα αποτελέσματα. Εσύ έχεις δοκιμάσει κάποιο προϊόν από αυτή τη σειρά της εταιρείας; 

Αυτές οι άλλες μέρες που δεν είναι σαν τις προηγούμενες..
Αυτές οι άλλες μέρες που σου τη δίνουν τα πάντα..
Αυτές οι άλλες μέρες που δεν ξέρεις τι φταίει και είσαι στα κάτω σου..
Αυτές οι άλλες μέρες που νιώθεις ότι όλα πάνε στραβά και νιώθεις τόσο μόνος..
Αυτές οι άλλες μέρες...είναι τόσο φυσιολογικό να υπάρχουν και ας μην το βλέπεις!
Το ξέρω πως για σήμερα σας είχα υποσχεθεί ένα πιο χαρούμενο άρθρο στο instagram αλλά δεν μπορώ να ασχοληθώ με κάτι χαρούμενο όταν δεν είμαι και εγώ ευδιάθετη. Οπότε ήθελα να σας μιλήσω για εκείνες τις άλλες μέρες σαν αυτή που βρίσκομαι και εγώ αυτή τη στιγμή.
Σαν άνθρωποι έχουμε την τάση να κυνηγάμε τη χαρά άσχετα από το τι νιώθουμε ή τι μας απασχολεί.Ψάχνουμε αφορμές να γελάμε ή ακόμα και να πεθάνουμε από τα γέλια για να ξεχνιόμαστε να λέμε πως "Υπάρχουν εκατομμύρια λόγοι για να προχωράς παρακάτω και να ζεις." όμως υπάρχουν και εκείνες οι μέρες που λίγο ο καιρός,λίγο οι συνθήκες,λίγο τα άτομα που έχεις μπροστά σου σε κάνουν να κολλάς στα αρνητικά. Σε φέρνουν,κακά τα ψέμματα, σε μία κατάσταση απόγνωσης ή αν θέλετε απελπισίας.


Είναι εκείνες οι ημέρες όπως είπα που μένεις,σκέφτεσαι και κολλάς στα αρνητικά της ζωής σου. Ξεχνάς τα χαμόγελα,τα γέλια,τους ανθρώπους που είναι στο πλάι σου και αναρωτιέσαι γιατί δεν έχεις ότι οι γύρω σου.Αναρωτιέσαι γιατί σου λείπουν άτομα,καταστάσεις,υλικά ή σκέφτεσαι οτιδήποτε άλλο σε ενοχλεί στη ζωή σου.
Το θέμα είναι όμως πως αυτές τις ημέρες νιώθουμε πως αυτή η κατάσταση είναι κάτι αρνητικό και πως πρέπει να το ξεπεράσουμε το συντομότερο.Αυτή όμως δεν είναι και η καλύτερη τακτική γιατί το μοναδικό πράγμα που έχεις καταφέρει είναι να σε απασχολούν τα πράγματα ακόμη περισσότερο,άσε λοιπόν τον οργανισμό σου να αντιδράσει όπως επιθυμεί με στεναχώρια,πεσμένα μούτρα ή ακόμη και κλάμα,ναι δεν είναι ταμπού και θα μιλήσουμε κάποια στιγμή και για αυτό το κεφάλαιο. Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο να πράξει και να αισθανθεί όπως επιθυμεί και την επόμενη ημέρα τελικά θα καταλάβεις πως αυτό το "μαθηματάκι" χρειαζόταν και μονάχα καλό σου έκανε!

 Ενυδατική κρέμα προσώπου. Το πιο σημαντικό βήμα της καθημερινής ρουτίνας. Όμως εγώ δεν έχω βρει ακόμη την ιδανική. Ίσως γιατί κάνω πολλές φορές λάθος αγορές κάπως έτσι και το σημερινό προϊόν. Που δεν είναι άλλη από την Bioten skin moisture για ξηρή και ευαίσθητη επιδερμίδα.