Γεια σας, καλά Χριστούγεννα, ευελπιστώ να περνάτε υπέροχα. Η αλήθεια είναι πως το σημερινό άρθρο δεν ήταν προγραμματισμένο να γίνει. Όμως δεν μπορούσα να σας αφήσω έτσι και ας είναι Χριστούγεννα. Στο κάτω κάτω δεν υπάρχει τίποτα στο blog τελευταία που να θυμίζει το κλίμα. Οπότε πιστεύω ότι αξίζει να πω και εγώ κάτι για τα φετινά Χριστούγεννα.
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι θέλω να σας πω σε αυτό το άρθρο. Δεν υπάρχει κάποιο πλάνο και πιστεύω καλύτερα έτσι. Η περίοδος των Χριστουγέννων για εμένα είναι κάτι εντελώς αυθόρμητο. Πρέπει να κάνεις πραγματικά αυτό που νιώθεις πρώτα και μετά αυτό που σκέφτεσαι. Φέτος τα Χριστούγεννα για εμένα (που λέει και ο Σταν) θα είναι λίγο διαφορετικά. Όχι γιατί θα κάνω κάτι διαφορετικό αλλά γιατί εγώ νιώθω διαφορετική. Κάθε χρόνο στο τέλος της χρονιάς αυτό καταλαβαίνω. Ότι μεγάλωσα λίγο παραπάνω, ότι έμαθα κάτι περισσότερο και ότι ένιωσα διαφορετικά. Για εμένα η μαγεία των Χριστουγέννων δεν είναι ούτε τα λαμπάκια ούτε η ατμόσφαιρα. Είναι το πώς νιώθω, το ότι κάνω τον απολογισμό της χρονιάς και έναν μικρό προγραμματισμό για τον επόμενο. Τόσο απλά!
Αν έπρεπε να σας πω για κάτι που έμαθα φέτος, θα είναι κάτι που έμαθα πολύ πολύ πρόσφατα. Είναι η ανάγκη να βοηθάς, δεν είναι απαραίτητο να βοηθάς όλον τον κόσμο, όχι! Όμως όταν ένας δικός σου άνθρωπος χρειάζεται βοήθεια κάντο και θα με θυμηθείς. Θα νιώσεις τόσο όμορφα που το έκανες. Ή όταν ξέρεις πως κάποιος έχει σοβαρή ανάγκη από χρήματα για θέματα υγείας θυμήσου αυτό, όσο και να πιστεύεις πως το ένα σου ευρώ δεν θα κάνει τίποτα απολύτως, σκέψου πως τα μονόευρα κάνουν τη διαφορά. Ποιος μπορεί να δώσει πολλά; Μόνο λίγοι. Ενώ αν δύο εκατομμύρια κόσμος προσφέρει ένα ευρώ από το υστέρημα του, αξίζει πολύ περισσότερο. Όχι μόνο για τον άνθρωπο που προσφέρεις βοήθεια αλλά και για τη δική σου ψυχή. Σκέψου το!
Καλά Χριστούγεννα από το Woman's Book Story. 💜
